Σήμερα Πέμπτη 6 Μαρτίου 2014, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά της ενδοσχολικής βίας, αποφασίσαμε να μιλήσουμε κι εμείς για τους δικούς μας φόβους . Είπαμε λοιπόν ο καθένας τι μας φοβίζει περισσότερο και το καταγράψαμε. Συζητήσαμε και καταλήξαμε στο ότι οι φόβοι μας αυτοί συνήθως είναι πράγματα μικρά και ασήμαντα. Μερικοί μάλιστα δεν ευσταθούν (δράκοι-φαντάσματα-ζόμποι…),γιατί δεν υπάρχουν! Είναι όμως σημαντικό να ζητάμε βοήθεια από φίλους μας ή από τους μεγάλους και να ψάξουμε να βρούμε λύσεις , δηλαδή με πιο τρόπο να τους αντιμετωπίσουμε. Είδαμε εικόνες και έργα τέχνης σχετικά με το φόβο, στο διαδίκτυο. Παίρνοντας ιδέα απο τον «κήπο των συναισθημάτων » της Νίκης Κάντζου, φτιάξαμε το δικό μας «δράκο των φόβων » μας (ομαδική εργασία). Ζωγραφίσαμε τους φόβους μας , τους κάναμε μπάλα (τσαλακώνοντας το χαρτί μας) και τους πετάξαμε όσο πιο ψηλά μπορέσαμε, για να τους ξεπεράσουμε. Μετά τους βάλαμε σε μία μεγάλη λεκάνη για να κάνουμε τη»σούπα» των φόβων μας. Τη «βράσαμε», χορέψαμε γύρω-γύρω και τέλος τη «φάγαμε»!!! Κατασκευάσαμε και το » κουτί των φόβων μας» όπου θα βάζουμε εκεί τους φόβους μας, για να τους συζητάμε. Τέλος διαβάσαμε το βιβλίο της Γεωργίας Λάττα με τίτλο: «θα μου μάθεις να πετάω; – Φόβος» από τη σειρά «Συναισθηματική-Κοινωνική-διαπολιτισμική αγωγή»και στη συνέχεια το δραματοποιήσαμε.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου